و حالا انتهای کوچه شعر
منم با انتظاری مبهم و زرد
ولی ایکاش جادوی نگاهت
غزل های مرا غارت نمی کرد

کدام راه است که پای خسته را نشناسد

کدام کوچه خالی از خاطره است

و کدام دل هرگز نتپیده به شوق دیدار

بیا تا برایت بگویم از سختی انتظار

که چگونه …..

در دیدهای بارانی رنگ هذیان به خود میگیرد ….

نگاه کن آن دور دستها یکی تنها به انتظار ایستاده

لبخندی عاشقانه ، دستی برایش تکان بده…

تا بشکند حصار سنگی تنهایی اش…

امروز روز دیگریست…

یه روز از همان روزهای بی تو…

در به در این کوچه و آن کوچه…

می دانم که انتهای یکی از همین کوچه ها منتظری!

حرفهای زیادی داری

سکوت علامت چیست؟

نمیدانم علامت رضایت است یا همان جواب ابلهان خاموشی است

معنی جدیدی به سکوت داده ای

سکوتت را میفهمم

یعنی انتظار..